oblać się rumieńcem wstydu

См. также в других словарях:

• zapłonić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zapłonić sięnię się, zapłonić sięni się, zapłonić siępłoń się {{/stl 8}}{{stl 7}} oblać się, okryć się rumieńcem; zarumienić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapłonić się ze wstydu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wstyd — m IV, D. u, Ms. wstydydzie; zwykle blm «przykre, upokarzające uczucie spowodowane świadomością niewłaściwego, złego, hańbiącego postępowania (własnego lub czyjegoś), niewłaściwych słów, świadomością własnych lub czyichś braków, błędów itp.,… …   Słownik języka polskiego

• spłonić — dk VIa, spłonićnię, spłonićnisz, spłoń, spłonićnił, spłonićniony daw. dziś tylko w imiesł. biernym, książk. «oblać, pokryć rumieńcem» Twarz spłoniona od wstydu. spłonić się książk. «oblać się rumieńcem, zaczerwienić się, zarumienić się» Spłonić… …   Słownik języka polskiego

• rumieniec — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. rumienieceńca; lm D. rumienieceńców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} miejscowe zaczerwienienie twarzy, zwłaszcza policzków, właściwe komuś lub powstałe na skutek jakichś emocji …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rumieniec — m II, D. rumienieceńca; lm M. rumienieceńce 1. «różowe zabarwienie policzków, stałe lub występujące chwilowo pod wpływem gorąca, gorączki, wstydu itp.» Zdrowe, mocne rumieńce. Chorobliwe, niezdrowe rumieńce. Rumieniec gniewu, wstydu. Oblać się… …   Słownik języka polskiego

• pokraśnieć — dk III, pokraśniećeję, pokraśniećejesz, pokraśniećej, pokraśniećniał, pokraśniećnieli, pokraśniećniały, pokraśniećniali 1. książk. «zarumienić się, zaczerwienić się, zapłonić się, oblać się rumieńcem» Pokraśnieć ze wstydu, z zadowolenia.… …   Słownik języka polskiego